bir ben varım burada senin hatırana

nedendir bu umutsuzluk
gecelerime uğramaz oldun ey sevgili

ay ışığı sensiz dolaşıyor gözlerimin siyahlığında
sonra meltemler gibi değerek saçlarıma
hatırlatıyor unuttuğum hayallerimi

şehrin çatılarında şiirim kayboluyor ardı sıra
bilir misin sevgilim sana şarkılar mırıldandım
kaç gecedir şemailini unuttuğum gölgende
üsküdar’ın dar ve gizemli sokaklarında
sensiz kaç kapı kapattım arkama bakmadan

burası cennet sevgilim ve sen yoksun
halbuki sendin ırmakların ve köşklerin
kevserin ve sonsuz mehtabın rehberi
sayıyor musun yoklukları bakarak aynana

yüreğin yangınlara dönerken dualar sonrası
bilirim kız kulesi yürüyecek salacağa
adımlar geri geri gidecek kıyılardan
her şey yeni baştan yazılacak deftere

sen beyaz bir çiçek gibi o kalabalıkta
ben sabahına aşk münacatı yazılmış bir mutmain
yollar, kaldırımlar, pencereler ardı sıra
birer ikişer çıkacak inecek ve çıkacak
arzın yedisine arşın yedisine
dudakların aşka dönerken yağmurlar sonrası
bilirim salacak yürüyecek ve ben
sen, gölgen ve mehtabın yürüyecek
kaybolacak sonra kaldırımlar, sokaklar
insandan ırmaklar besleyen caddeler
camlarına akşam yangını yansıyan sahil evleri
aşkların ev sahibi kıyılar, kordon boyları
kayıplar senden yana bu gece sevgilim
sana her şeyi gönderiyorum bütün hasretiyle
şehri sana yolluyorum, denizi sana
şiirleri, masalları, destanları ve türküleri
bir tek ben kaldım senden hatıra
beraber adını koyduğumuz bu yokuşlarda

Erol Erdogan